İclal Aydın'ın hayata karşı duruşu,yaşam tespitleri ve yazdıkları beni çok etkiler.
8 Aralık Cumartesi günkü köşe yazısının son paragrafına da bayıldım.
Ve buraya taşıdım...
"Gidiyoruz...
Yeni evler, yeni dünyalar, yeni hayatlar yaşıyoruz...
Yaşanan ne varsa dünden kâr kalan, atıp heybeye devam etmek gerek...
Gidenin ardından ve onun bıraktığı yerden devam ederek...
Evler, bahçeler...
Kapıyı açtın mı bir kere belli ki ya yolcu edeceksin, ya gideceksin...
Kapı açıldı mı bir kez daha ya içeri gireceksin ya da buyur edeceksin...
Hayat hiçbir eve, hiçbir bahçeye, hiçbir kapıya ve hiçbir ömre sonsuzluk vaat etmiyor...
O sebepledir ki işten, eşten ayrılmanın, bir evden taşınmanın duygusal yükünü kapı önünde bırakabilmek gerek.
Çünkü bir tek ölümle gidenin yerine geleni olmuyor... "
Fani dünyaya bağlanmanın zavallılığı daha nasıl anlatılabilirdi ki...
Ölümden öte köy yoksa da,
Korkunun ecele faydası olmasa da,
Can çıkmadan huy da çıkmıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için TEŞEKKÜRLER...