Anneler Günü

Dün annanemin 7'si olduğu için anneler günü yazısı yazamadım. Zaten içimde "Anneler Gününü" yaşayacak bir coşku da yoktu..

Cuma günü Alper’in okulunda etkinlik yapıldı ve ezberlediği şiiri okudu..

Gözlerimin içine baka baka hem de..

Başka da bi şey istemem zaten..

Aşağıdaki yazıyı 10 gün önce yazmıştım..

Yayınlamazsam haksızlık olur..

Bir gün gecikmeli olarak tüm annelerin anneler gününü kutluyorum..

Anneliğe dair..

Anneler günü deyince çocukluğuma dönüyorum..

10 - 12 yaşlarındayım..

Babamızdan aldığımız harçlıkları 3 kardeş birleştirmişiz..

Pazar sabahı annem uyanmadan evden sessizce çıkıyoruz..

Soluğu yakındaki zücaciye dükkanında alıp karınca kararınca bir hediye seçiyoruz..

Genelde paramız 6 adet su bardağına yetiyor ama bu annemi mutlu etmek için yeterli nasılsa!

O gülümsüyor, biz de zafer kazanmışçasına seviniyoruz..

Çünkü çocuğuz..

Çocukluk insanın en sahici zamanı bence..

Duygularını rahatça ortaya koyabildiğin, çikolatalı gofretle keyiflendiğin,insanların öteki yüzünü bilmediğin başka hangi zaman dilimi var ki!

Kendi çocukluğumdan sıyrılıp anneliğime gelecek olursak eğer tarifi mümkün olmayan duygular giriyor işte birden devreye..

Eşimle anne – baba olacağımızı öğrendiğimizde göz göze gelip mutluluktan ağlamıştık!

Filmlerden klasik bir sahne belki ama hayatın gerçeği işte..

Sonra 9 ay geçti..

Daha dün karnımı okşayarak sevdiğim bebeğim ellerimi tutar oldu..

Gülümsedi..

Gülümsetti..

Bana anne dedi..

Bir anda ortalık bayram yerine döndü..

Sonra zaman olanca hızıyla akıp geçti..

Ellerimi tutmadan dengede duramayan küçük adamla yakalamacılık oynar olduk..

İşte o çocuk;

Sevgi sözcüklerini sığdırdı satır aralarına..

Sevgiyle baktı gözlerimin içine..

Akla hayale gelmeyecek iltifatları hiç beklemediğim anda sıraladı..

Oysa daha 6 yaşında!

Ve beni şaşırtmaya devam ediyor..

Hasta olduğumda bana bakmaya çalışan,

İlgiye ihtiyaç duyduğumda sıkıca sarılan,

Kocaman gülümsemesiyle günümü aydınlatan bir oğlum var benim..

Anneler günü için ezberlemesi gereken “Anne” şiirini bana sürpriz olsun diye kapalı kapılar ardında çalışacak kadar da düşünceli bir adam!

O benim oğlum..

Aldığı solukla beni dünyanın en mutlu annesi yapan,

Anneler gününe yeni bir anlam katan,

Var oluş sebebimi bulmamı sağlayan kişi..

Evrenle aramdaki en sıkı bağ..

Mayıs aylarındaki 2.Pazar’ı mutlulukla beklememi sağlayan kocaman kalpli minik adam iyi ki varsın..

İyi ki annen olmam için beni seçmişsin..

Not: Dün sabah 8'de beni öpücüklerle ve elinde Elif Şafak'ın Aşk kitabıyla uyandıran, gün boyu bulduğu her fırsatta "annee, eğil seni öpücemm" diyen biricik oğlum'a tekrar teşekkürler..