Kimileri için yarım, eksik bir yıldı 2012.
Bazıları için şahane haberlerin alındığı, şaşkınlıkların ve kahkahaların baş rolde olduğu bir yıldı.
Ülke için yine hayal kırıklıkları ile dolu, hüzünlü ve bol kayıplı bir seneydi ne yazık ki!
Benim için ise sakin, sıradan bir yıldı.
Çok güldürmedi belki ama ağlatmadı da en azından...
Oğlumun büyüyüşüne, daha da büyüyüşüne şahit oldum büyük bir sevinçle.
Bir objektifin penceresinden dünyaya bakmayı öğrendim.
Fotoğraf sanatının inceliklerini ve deklanşöre basmanın aslında ne kadar zor olduğunu fark ettim.
Öğrenmeyi, yeni yerler görmeyi, yeni lezzetleri tatmayı ne kadar sevdiğimi bir kez daha keşfettim.
Ve şükrettim.
Nefes aldığım, aldığımız için.
Sağlıklı olduğum, olduğumuz için.
Kimseye muhtaç etmediği için yaradana bir kez daha şükrettim...
Ve bir yılı daha ardımda bırakırken umut dolu içim.
Yüreğim pır pırrr...
2013 mutlulukları, neşeyi ve güzellikleri getirecek inanıyorum hepimize!
İnanmak zorundayım, zorundayız...
Mutlu Seneler...