Kapılar...

Sizi bilmem ama benim karakteri ve ruhu olan, "yaş almış" kapılara karşı özel bir zaafım var.
Çocukluğum böyle bir kapının ardında geçtiği içindir belki de...
Ya da her kapının ardında başka bir hayat ve bir sürü hikaye olduğunu bilmemden...
O kapıların ardında ne büyük sofralar kurulmuş, ne sırlar paylaşılmış, ne sevinçler ne kederler yaşanmıştır kim bilir!
Kimi zaman kalabalıklar, kimi zaman da yalnızlıklar saklanmıştır o dört duvar arasına..
Işıkları yanan uzaktaki evler ve kapılar belki de bu yüzden hep büyülü ve gizemli gelmiştir bana...

Fotoğraf: Eskişehir

Uzun bir giriş yazısı oldu sanırım.
Hoş geldin yeni hafta, hoş geldin pazartesi...