Çünkü annelik özveri, sabır, anlayış ister.
Sonsuz bir dinleme gücü gerektirir.
Ya sabır diyemezsiniz eğer anneyseniz.
Minicik bir can her akşam yolunuzu gözlerken yorgunum annecim de diyemezsiniz.
Akşam eve geldiğimde gün boyu yaptıklarını anlatan ve bendende rapor bekleyen bir oğlum var benim.
Anlatırken sürekli öpen, anne seni çok özledim diyen küçücük bir adam.
4 yaşından daha büyümedim mi anne diye tutturan,
Odasında uyuduğu zamanlar Anneee - Babaaa diye uyku bölmekten haz duyan,
Kreşe gitme zamanı gelen ve nihayet 5 yaşına giren bu delikanlı hayatın bana sunduğu en büyük hazine...
Anne olmak,
Çıkarsızca sevebilmek,
Önce "O" diyebilmekmiş.
Birini kendinden çok seversem sanki dünyam kararacak sanırdım.
Ne oldu da hayatıma giren masal prensim beni bu denli değiştirdi hala çözemedim.
Oğlum;
canımın en kıymetli parçası,karşılıksız sevdiğim tek erkek!
İyiki varsın.
Seni çooook Seviyorummmm....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için TEŞEKKÜRLER...