Bir yıl daha geçti…

Yeni bir yıla girerken yaşamdan neler eksilttiğinizin yada neler kattığınızın hesabını yapar mısınız?
Gelen yıl ne getiriyor, giden yıl neler götürdü?
Koca bir yılda aklınızda kalan, yüreğinizi acıtan, gözlerinizi parlatan neler yaşadınız?
Mutluluklar mı ağır bastı yoksa hüzünler mi?
Hayallerinize kavuştunuz mu?
Olur dedikleriniz, oldu mu?
Keşkeler mi yoksa iyi kiler mi galip geldi bu yıl?
Hayatınızın skoruna baktığınız zaman kim galip geldi?
Kendimize yakın saydıklarımız bizden uzaklaştıkça yaşama karşı güvenimizde bir azalma oldu mu?
O kadar çok soru var ki akıldan geçen.
O kadar muamma var ki yaşananlara dair.
Oturup düşünmekle, yaşananları gözden geçirmekle bitmiyor.
Önemli olan yaşananlardan da ders çıkarmak değil bence.
Anın ve zamanın getirdiklerini sorgulamadan yaşamak!
Bir daha başıma aynı şey gelirse ne yaparım diye hayatın getirdiklerine korkarak bakarak yaşanmaz.
Yaşanmamalı da…
İnsan nasıl bir kez dünyaya geliyorsa, bir kez de ölüyor öyle değil mi?
Ölümle yaşam arasında geçen uzun yada kısa zaman içinde “keşkelerin” daha az olduğu ve yaşamaya değecek bir ömür sürmek gerekiyor.
Nefes almak bile bize verilen bir lütuf iken bahane üretmeden,
Her anı, doyasıya ve pişmanlık duymadan yaşamak,
Bir kere ve doyasıya…

NOT: Biz yeni yıla evde ailece eğlenerek girdik...
Halası Alpere kocaman bir köpek almış. Çook mutluydu.
Yedik,içtik ve eğlendik...