Ne gerek var demeyin, bazen o kadar zor durumda bırakıyor ki beni, sıkıldım, bunaldım, yıprandım…
Yeterrrr diyorum.
Hatırladığım ilk andan itibaren var bu duygusallık durumu ama anne olduktan sonra daha da arttı. Yoruldum artık ! İnsan gördüğü her şeyden, izlediği filmden, reklam cıngılından etkilenir mi ! Ben etkileniyorum işte.
Bazen sizlere yazılmış yada bana yazılan yorumlarda bile süzülüyor yaşlar gözümden...
Sezen Aksu çalıyor kafamın içinde şu an, Sen ağlama, dayanamammmm, ağlama göz bebeğim sana kıyamammmm diyor. Sakinliyorum. Şarkı bitiyor yenisi başlıyor. Bu defa ağlamak güzeldir, dökülürken yaşlar gözümden çalıyor. Fişi çekiyorum, STOP !!
Yazıya dönüyorum.
Alper ile alakalı herşeyde garanti yelkenler suda zaten.
Son örnek;
Biliyorsunuz Alper bu yıl anaokulu öncesi hazırlık için okula başlamıştı. Geçen hafta Alper'in okuldaki eşyalarını almak için okula uğradım. Kreş statüsünde anaokulu hizmeti de veren bir yuva bizimki. Anneleri çalıştığı için haftanın beş günü tam gün açık yuva. Alper Babannesi tarafından paşalar gibi bakıldığı için 3 gün yarım gün zar zor ! gitmişti.
Tamam başlıyorum anlatmaya :)))
Alperin eşyalarını almaya gittiğimde okulda Yuva sahibi tarafından düzenlenen veli toplantısı varmış. Ben Alper'i işyerime 50 mt uzaklıktaki ilköğretim okulu ana sınıfına kaydettirdiğim için toplantıya iştirak etmek istemedim ama öğretmenimiz Elif Hanım sizde katılın diyince kıramadım.
Toplantıda yaklaşık 40 kadar veli vardı. Okul Sahibi ve müdürü olan Hacer hanım kötü bir hastalıkla savaşıyor. Oldukça bitkin ve üzgündü. Sağlık sorunları nedeniyle okulu kapatmaya karar verdiğini açıkladı. Velileri özellikle de anneleri görseniz, nasıl üzüldüler. Bakacak başka yer bulmak istemediklerini, çok memnun olduklarını, çocuklarının öğretmenlerine anne dediklerini falan anlatıp vazgeçirmeye çalıştılar.
Ben dururmuyum sizce ?
Oysa beni etkileyen bir durum yok ki ortada. Yani bir ayarı olsun istiyorum, sevinçten de ağlayabiliyorum kederden de. Yerli de Yersiz de, kavga etmem gereken durumlarda kendime hakim olamayıp ağlamaktan korkuyorum. Rezil olacağım birgün !
Kafamda birsürü soru var !
Sesli düşünemiyorum, malum ofisteyim. Buraya yazıyorum, iyi ki varsın blog :)
Ağlamak güçsüzlük mü sizce ?
Benim gibi olanınız var mı ?
Ya da Psikolağa falan mı gitmeliyim ?
Yoksa işim gücüm derdim mi yok ne dersiniz, bir ses verin...
Ağlamanı güçsüzlük olduğunu kesinlikle düşünmüyorum . Çok fazla olması konusunda bir şey diyemeyeceğim.
YanıtlaSilkreş müd. elif hn. a allah sağlık versin, iyi kreş bulmak çok zor, alanında çok iyi olduğu anlaşılıyor.
Canım benim kıyamam göz yaşlarına. Bende senin gibiyim çabuk ağlarım. Kızarım kendimede . Ne yapalım bizi yaratmışlar.
YanıtlaSilEğer gerçekten çok dert ediyorsan bu konuyu tabiki psikologla görüş canım. Aslında her sağlıklı insanın bile ara ara psikologdan destek alması gerekmez mi? Gerçi randevu bulmak bile zormuş diyorlar , okadar çok rahatsız olan varki.
Alev'cim tarif ettiğin tip tıpatıp ben. Yoksa sen beni mi anlatıyorsun. Ama benim çocuğum yok o sen olmalısın. Ben bazen sinirden kavga ederken bile ağlayıp rezil olabiliyorum. Senden daha beterim yani. Reklamlardaki bebecikleri görsem uyyy yerim seni deyip solusolu oluyorum. Sanırım bazı kadınlara doğuştan verilen bir özellik bu... Biz böyle ölüceğiz bence . Ayrıca bu iyi insan olduğumuzun bir simgesi olabilir mi? Tamam her iyi insana olmuyor olabilir ama ben buna yormak istiyorum. Yorabilir miyim müsadenizle?
YanıtlaSilÇocukla Çocuk; Evet, İzmitin en eski kreşlerinden biri. Sahibide eğitimci ve disiplinli bir bayani kapanırsa üzüleceğim bende. Yorumun için teşekkürler.
YanıtlaSilCanay; sağol canım yaaa. Kafama taktım nedense bu ara, gözüme batmaya başladı işte 20 küsür yıl sonra :)) Yalnız olmadığımı bilmek güzel, teşekkürler...
Sinemmmmm; Çok sağol, biraz rahatladım. Ben büyük kavgalardan uzak durmaya çalışıyorum malum defomu herkes bilmesin:)) İnsanları bilirsin yumuşak karnı gördüklerinde yumruklamak isterler :(
Evet evet, iyiyiz, biz çok iyiyiz... Hey gözyaşı nedir bilmeyenler dermişim :ppp
yazdıgın benmıyım senmısın sankı benı anlatıyorsun
YanıtlaSilsulu gozum fazlası ıle arada cok madur zor durumda kaldıgım oluyor
bıkere kesınlıkle sudacıkmayan makyaj urunlerı kullanmamız gerek
rezalet dız boyu olup korku flımındekılere benzememek ıcın
olsun bızde bogle yaradılmıısz
ota bocege herseye aglayabılen bır yapım var hamileyken zaten ağlar geziyordum :)
eşim bana aynen söyle der:
SENİN GÖZYAŞLARININ PARDÜSESİ ÜSTÜNDE
geçende elveda derken diye bir dizi vardı ve ilk defa izledim megerse son bölümü imiş eşimde yoktu yanlızdım
inan kendimi banyoda ayna karşısında yüzü varolan kadar şişmiş buldumm :(((((((
öpücükler allah gözyaşlarımızı sevinçlere donatsınnn
sevgiler prensiiii mıncık mıncık öptmmm
İrem; kusura bakmazsan sevindiğimi söyleyeceğim.
YanıtlaSilYalnız değilim, yalnız değilim :)))
Elveda Derkeni bende izledim, küçük kızın annesi öldüğündeki halinde koptum, fena çok fena :(( Tv izlememek istiyorum sırf bu yüzden ama olmuyor.
SENİN GÖZYAŞLARININ PARDESÜSÜ ÜSTÜNDE, güzel sözmüş :)
İyi dileklerin için teşekkürler, dilerim hep sevinçten ağlarız...
Alevvvv anlattığına aynen uyan bir kişide ben oluyorum. Şöyle söyliyim; Hokkabaz var ya Cem Yılmaz'ın filmi onun sonunda ağlamıştım gerçekten öldüğünü sanıp, sonra o nanik yapıp uyanınca da sevinçten ağlamaya devam etmiştim. O derece yani :) Sinirlenince de ağlarım deli gibi. duygusal komedi amerikan filmlerinde ağlarım, bizim aptal dizilerde bile ağlarım. Şarkılarda ağlarım. Sokakta gördüğüm hasta ve yaşlılara ağlarım. Bu böyle uzar gider... Ağlamanın güçsüzlük olduğuna inanmıyorum. Kimisi sinirlenince kapı duvar yumruklar ya bende ağlıyorum, rahatlıyorum. Bence normaliz ;))
YanıtlaSilMerhabaa ben geldim,tamda benim gibi sulugöz yengeçe iyi bir karşılama oldu bu,kendimi her daim tutmak için dudaklarımı ısırmaktan yorgun düşüyorum bazen..ama bunada ihtiyacımız var,ve asla ağlamak güçsüzlük değil,eğer bunu menfaat veya şimarıklık için kullanmıyorsa insan neden güçsüzlük olsun,senin duygularını yoğun yaşayn ve daha hassas bir ruha sahip olduğunu gösterir bu sadece.
YanıtlaSilama
İşini zorlaştırıcak kadar ciddi bir boyuta geldiğini,evelkilerden çok daha şiddetli ağlama ihtiyacı duyduğunu hiseettiğin zaman tabii yardım almaktan çekinmemelisin depresyon belirtisi olabilir bu.
Allah büyük acılar göstermesin canım,oğluşun çok tatlı pamuk maşallah ağlanmaz mı onların her bişeyine ağlıyoruz,annelik bir sihir bütün gücümüzü elimizden alan..
ben sana güzel bir header yapayım neşen yerine gelsin yada komple şablonu değişebilirim.ne renk seversin ne istersin yaz bana mailim var profilimde.
öpüyorum
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilEURO 2008
YanıtlaSilTURQIYE Congratulations!!!!!!
Nazoooo;
YanıtlaSilYaşasın, yalnız olmadığımı en güzeli normal olduğumu bilmek çokkk güzel. Teşekkür ederim, tam hatırlamıyorum ama Hokkabazda bende kesin ağlamışımdır :))
Bendeniz; hoşgeldin, sefalar getirdin :)Güzel sözlerin için teşekkür ederim, doya doya ağlayabilirim artık :)
Header dedin heyecanlandım bak :), ne desem ne yazsam sana şimdi :) Çokkkk çok teşekkür ederim. Öpüyorum, yine gel :)))
Tuğba; senin gözyaşlarının dinme zamanı geldi artık. Üzülmeyi bırak ve hayata dön, mutluluktan ağlayalım olur mu?
David Santos; Thankssss, TÜRKİYE Champion :)))
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
YanıtlaSilyürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer:))
sevgiler...
Flame simdiden soyliyim ileride bu durumun devam ederse..Torunlar bile dalga gececek seninle :)
YanıtlaSilKayinvalidemde ayni senin gibi..Dun bizim araba onde kayinvalideler arkada..Bizdeki arabada da 3 tane torun var babaannelerine el salliyorlar o da diger arabada agliyor..Cocuklarda uff babaannem yine agliyor yaa diyorlar, el sallamayalim artik diyorlar :)
Fortuna; utanmıyorum aslında ben ama bazen kızıyorum. Kendimi boşuna hırpalıyorum gibi geliyor :(
YanıtlaSilHaydins; Aşkol yaaaa, geçmesinler dalga küserim valla :)))))))))))