Cumartesi, Ağustos 09, 2008

Haftasonu yazısı...

Cumartesi çalışanlar anlar aslında benim duygularımı.
Hatta sadece çalışanlar anlar da diyebilirim.

Bazı sabahlar yataktan çıkmak (özellikle de kışın) istemezsin, bazı sabahlar kahvaltının tadına doyamazsın, bazen arkandan gözleri ağlamaklı çocuğuna sırtını döner ve için acıyarak kapıyı kaparsın.

Sabahın bi vakti sokağa çıkar, balkondan mahmurlu gözlerle etrafa bakan insanlara özenir, sofra bezini silkeleyen "o" kadın olmak istersin.

Sadece yollar yada mesafeler ayırmazmış insanları bunu öğrendim.



Keyifli bir güne uyandım aslında bu sabah, iş yerinde arkadaşlarımla da sorunsuz bir gün geçirdim. Yarın Pazar evdeyim ama birden bu yazı döküldü satırlara.

Mutsuz olduğumu sanmayın yada pişman sadece bazen hayatın sundukları, seçimlerimiz ne kadar doğru onu düşünüyorum. Çalışmasam da sıkılırım bunu çok iyi biliyorum ama kaçırdıklarıma da içlenmiyor değilim.

Bu yazı bir annenin, bir kadının iç sesidir. Güneşli bir akşam üzeri kaleme alınmıştır. Anne az sonra evinde olacak ve vicdanını rahatlatmak için oğluna en sevdiği pastayı yapacaktır.

Sonrasını yazarım...
Keyifli hafta sonları, hepinize, sevgiyle, sağlıkla...

14 yorum:

  1. canım ben artı çalışmıyorum, bu benim bilinçli ve istekli bir tercihimdi, seni anlıyorum desem yalan olur çalışmadığım için, ama anne olarak seni çokkk iyi anlıyorum inan. her dakikanı o muhteşem varlıkla geçirmeyi istemek, onun hiçbir anını kaçırmamaya çalışmak.... inşallah herşey gönlünce olur. sevgiler ve oğlunla güzel bir haftasonu dilerim.

    YanıtlaSil
  2. Alev'cim, çalışmaya bir süredir ara verdim ama yeniden dönmek için uğraşıp duruyorum bu günlerde. İkisininde olumlu olumsuz yanları var Ama cumartesi çalışmak hafta içi çalışmaktan daha zor be şekerim, öptüm seni.

    YanıtlaSil
  3. Merhaba Flame,

    Yazını okuyunca duramadım ve iste burdayım..Ben kadınların anne, es, is ve sosyal hayat dortgeninde (he tabi bi de ev var) bolunmesini dogamızaa aykırı buluyorum ve tam gun calısmayı protesto ediyorum. Kadınlar icin part-time denen yarım gunluk calısma hayatı yaygın hale getirilmeli yoksa kadın modern, ekonomik ozgurlu olan guclu kadın imajının altında madalyonun oteki yuzu olan bu kolelikle ruhsal ve bedensel saglıgını kaybedeck ve bi de dedigin gibi dısardayken hayatı kacırıyor olacak.. Bence cook acı bi durum bu..:( Dogamıza aykırı diye dusunuyorum.

    YanıtlaSil
  4. para kazanan fedakar bir anne,ekonomik özgürlü olan bir kadın olmayı bende isterdim.
    sus bakim sen şanslılar grubundasın...
    duygu sömürüsü yapma!!!
    kızarım ...
    hımmmmm...

    YanıtlaSil
  5. ne kadar da güzel anlatmışsın. kendi duygularımı okur gibi oldum. hayatın sundukları, seçimlerimiz? kimbilir :)

    YanıtlaSil
  6. Ne desen haklısın! Hep bir ikilem... Evli olup, çalışmak zaten zor. Bir de çocuk...Ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemiyorum. Ama her ikisinin de artıları var galiba. Sizin en iyisi neyse o olsun! diyeyim;)

    YanıtlaSil
  7. Oooof ooff Alev naptın canım yaa, yarama tuz bastın. Sabah 7 akşam 7 yetmiyormuş gibi birde cumartesileri saat 3 te 4 te evde olmak beni mahvediyor. Yazdıklarının her satırı benim duygularımı da ifade ediyor inan. Büyük bir çelişki yaşıyorum beynimde 'çalışmak mı çalışmamak diye' Çalışmayıp ikinci çocuğu yapıp herşeyleriyle bizzat ilgilenmek mi yoksa onca yıl boşuna mı okudum deyip çalışmak ve yarım bir anne ve yarım bir mimar olmak mı ? ooof off _Saniye_

    YanıtlaSil
  8. Her ne olursa olsun çalışmak gibisi yok. Evde olmak ilk zamanlar tatlı gelse de belirli bir süre sonra zor olacaktır. Ben birazcık da olsa anlatanların yalancısıyım desem. Henüz bebek durumları olmadığı için kesinde konuşmamak lazım:)

    YanıtlaSil
  9. Enny; Alper 7 aylıkken işe dönmüştüm. İlk adımlarını telefonda öğrendiğimi hatırladım şimdi !

    Çocukla Çocuk; Cumartesi çalışmak ayrı bir sorun. İşler de yoğun değil ama yerleşik kurallar işte !
    Umarım istediğin şartlarda çalışacağın bir işin olur senin.

    5th aveneu; hoşgeldin. Yazdıklarımın okunması ve yeni yorumlar gelmesi beni çok mutlu ediyor. Teşekkür ederim.

    Doğamıza aykırı olduğını düşünmüyorum ama Kadın çalışsada çalışmasa da aynı sorumlulukları taşıyor hayatta. Bence haksızlık burda.

    Sihirli Eller; duygu sömürüsü de nerden çıktı yawwww :)) İçimden geldi yazdım, o kadar...

    İrem; sorun ortak olunca yaşananlarda aynı oluyor. Düzelecek, umarım...

    YanıtlaSil
  10. Kirpikteki Gözyaşı; Teşekkür ederim, hepimiz için en iyisi olsun...

    Saniye; Offf ki ne offfff dimi yaaa. Benim gibi düşünen ne çok kadın vardır, hepimizin acabası var çalışınca. Keşkemizde bol maaleseff. Bende ikinci çocuğu yapıp evde olmayı düşünüyordum ama Alper'e haksızlık etmiş olurum gibi de geliyor. Yine çelişki yani. Birinci çocuk için vazgeçilmiyorsa ikinci içinde geçilmemeli. Haksızlık olur gibi geliyor bir yandan da. Kararsızım bende...

    Yeliz; çalışmak, ekonomik özgürlüğe sahip olmak çok güzel. Arada geliyor, yokluyor vicdan. Anne olunca dahada duygusallaşıyor insan galiba...

    Yeliz;

    YanıtlaSil
  11. alev'ciğim sanırım çalışan bayan olmak anne olunca daha da zorlaşıyor. dediğin gibi insan sadece işe ayırdığı zaman diliminde kaçırdıklarına üzülüyor. Keşke daha kısa saatlerde çalışabilsek. sabahtan akşama kadar değil de yarım günde tüm işlerimizi halledip evdeki sorumluluklarımıza ve kendimize vakit ayırabilsek. bu benim tek hayalim diyebilirim.

    YanıtlaSil
  12. Esra; aynı hayala bende sahibim, sanırım tüm kadınlar içinde geçerlidir bu...

    YanıtlaSil
  13. canım ya ne kadar da içten yazmışsın baksana bende yazından etkilendin ve içtenlikle canım dedim. Sonuçta yaptığın herşey yine evladın için dimi.Bende yakıda çocuk istiyorum ama şimdiden onun bocalamasını yaşıyorum. Çalşısan onun geleceğinin daha iyi olabilmesi için herşeyinin eksiksiz yerine gelebilmesi için ama diğer taraftanda onun ilk anlarını ilk diş çıkarışı, ilk adım, ilk söz tabiki duymak isterim zor bir durum tabiki ama yaşamakla kunuşmak farklı oluyor o zamanlar gelince görücez...

    YanıtlaSil
  14. Fatma, ne güzel yazmışsın. Çok teşekkür ederim. Çok naziksin, şımarttın beni.

    herşey tabi ki evladım için ama insanın keşkeleri oluyor arada. Bu sabah çok güzel uğurladı mesela beni işe, arkamdan el salladı, hayırlı işler annecim dedi ama bazen ağlıyor o günüm berbat geçiyor.

    Bebeğin olduğunda kendin ve ailen için en doğru kararı verirsin, çalışmakda güzel sonuçta. İleride neler olacak bakalım, yazarsın...

    YanıtlaSil

Yorumlarınız için TEŞEKKÜRLER...