Ben'den.. Alper'den..

Gece çok rahat uyudum..
Sabahta kalkıp işe geldim, şimdi çok daha iyiyim..
Doktorun dediği gibi beslenicem bir kaç gün..
Bol su ve şeftali ile muz yememi söyledi..
Vücudun atmak istediği bir şeyler olduğu belli o yüzden bırakalım atsın dedi..
Bulantı hapı verdi sadece..
Bende elimde su şişesi dolanıyorum ortalıkta..
Az ve sık yemem gerekiyormuş..
Meyveyle beslendiğim için 2 kg vermişim..
Zaten canım da bişey istemiyor..

Sıra geldi benim kahramanım biricik oğluşuma..
Alper kendinden bahsetmezsem pek bozuluyor..
İşin kötü tarafı da oğlum blog sayesinde kendini meşhur zannediyor..
İleride bir sorun çıkmaz umarım :)




Dün sabah hastalanıp, inadım inat gittim ya işe.
Alper ile gün içinde telefonlaştık.
Bana dedi ki; -Aneee hani beni okula götürmek için izin alıyorsun ya doktora gitmek içinde izin almalısım bence!

Bende oğlumun sözünü dinleyip işten izin aldım ve doktora gittim. 17:30'da eve geldim. Alper alt kattaki babannesindeydi. Bende nasılsa yatacağım evde çocukla ilgilenemem diye sen burada kal annecim dedim. Malum babamız işte..
Ne dedi beğenirsiniz?

-Anne olur mu yaa sen hastasın sana kim bakıcak. Suyunu kim getiricek. Yataktan kalkmamalısın. Ben sana bakarım hem babamda evde yok..

İnanırmısınız abartmıyorum yanımdan hiç ayrılmadı. Doktorun verdiği ilaçları, yasak olan yemekleri sordu. Yastıklarımı düzeltti. Bir ara beni kaldırıp yerime yattı şaşırdım. Anne rahatmış yatağın devam et sen yatmaya dedi. Kontol ediyor bakar mısınız?

Bütün gece seni çok öpmek istiyorum anne ama hastasın ya o yüzden öpmüyorum diyerek öpücüklerini uzaktan yolladı..

Resmen şok oldum..
Ne vefalı bir oğlum var değil mi?
Ona hastayken ben bakıyormuşum şimdi sıra ondaymış...
Yaa işte bizden şimdilik bu kadar..
Arkası başka bir yazıya..

* Fotoğraf ben Erzurumdayken çekilmiş. Baba - Oğul birlikte fuarda yunustalar..