Erkek Anneleri!

Erkekler ve Kadınlar arasında asırlardır sürüp giden bir çekişme hatta didişme halleri mevcut!
Kimi dinleseniz “O” haklı…
Geçen gece Yeşim Salkım’ın katıldığı eski bir TV programını izledim.
O da bizi suçluyor!
Kimi mi?
“Erkek annelerini”…

Diyor ki;

Asıl hata erkek çocuk yetiştiren annelerde ve böyle yetişmiş çocuklarda!
Sevdiğiniz ve güvendiğiniz bir erkekle evleniyorsunuz sonrasında o erkek sizden sonsuz anlayış, özveri, sabır bekliyor. Annesinin yıllarca yaptığı gibi şımartılmak istiyor. Eve geldiğinde önüne sevdiği yemekler konsun, gömleği iyi ütülensin istiyor. Hata yaptığında affedilmek istiyor!
Kısaca annesinin yaptığı her şeyi zamanla “hayatındaki kadından” bekliyor.
İyi de ben onu doğurmadım ki!
Ben onun Annesi değilim.
Bu, bu kadar basit!
35 yaşındaki çocuğuna “Oğluşum” diyen anneler hala var olduğu sürece bu sorun çözülmez.
Çözülemez diye de bitiriyor konuşmasını…

Aklım karışıyor benimde…
Erkekler ve onlarla yaşamaya tahammül eden kadınlar…
İddialı bir cümle oldu belki ama gerçekliği de yadsınamaz!
Her kadını hayatının bir döneminde bunaltan, pes ettiren, bıktıran hatta çıldırtan bir erkek olmuştur.
Bu bazen erkek kardeş, bazen bir dost, bazen sevgili, bazen baba bazen de kocadır.
Ve tüm bu erkekleri yetiştiren de “kadındır”.
Peki, ama sorun nerde?
Hatayı nerde yapıyoruz?
Mesela erkek evlat yetiştiren bir anne nasıl davranmalı?
Sorumluluk sahibi, eşine yardımcı ve hayatı paylaşacak bir erkek yetiştirmek için neler yapmalıyız?
Sizce de erkekler hayatı işlerine geldiği gibi yaşamak için kadınları ta başından beri kullanmıyor mu?
Bu işte bir gariplik yok mu?
Hatayı en başında mı yapıyoruz?
Asıl suçlu kadın mı?


Ben çözemedim
Top sizde…