Çarşamba, Mart 31, 2010

Öyle Bir Hayat Yaşıyorum Ki!

Bir şaşkınlık var bu hafta üzerimde…
Bir miskinlik!
Böyle anlarda içimdeki o minik kadına sığınıyorum ve bir tek orada huzur buluyorum.
Elimde sevdiğim sözler, şiirler ve köşe yazılarından oluşan ajandam eşliğinde dalıyorum hayallere…
Kalabalıklar yormuş meğer fark edememişim. Yine…
Yaşam hızla kayıp giderken durmak, sadece “durmak” nasıl da keyif verdi bana bir bilseniz.
Hayattan kendime çaldığım o 1 – 2 saatlik zaman diliminde en çok da bu sözler mutlu etti, kendime getirdi beni…
Belki size de bir faydası olur!

Öyle bir hayat yaşıyorum ki,
Cenneti de gördüm,
Cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm,
Pes etmeyi de.
Bazıları seyrederken hayatı en önden,
Kendime bir sahne buldum oynadım
Öyle bir rol vermişler ki,
Okudum, okudum anlamadım.
Kendi kendime konuştum bazen evimde,
Hem kızdım hem güldüm halime,
Sonra dedim ki "söz ver kendine"
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin.
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin.
Öyle bir hayat yaşadım ki,
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan, anladım.

NİETZSCHE

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız için TEŞEKKÜRLER...