Siirt’ten üst üste gelen haberler dehşete düşürdü beni!
O kadar şaşkınım ki duygularımı kelimelerle ifade etmem, edebilmem mümkün değil!
Yüzüm asıldı, kanım çekildi sanki bir anda damarlarımdan…
Oğlumu sımsıkı sarıp bedenime saklamak geliyor şu an içimden!
Onu nasıl koruyacağım, nasıl baş edeceğim dışarıdaki kötülüklerle inanın bilmiyorum.
Merak ediyorum ne zaman güzel haberlerle başlayacağız güne?
Ne zaman gazeteler güzel bir dünyadan bahsedecek manşetlerinde!
***
Bu hafta yazı yazmak da gelmiyor içimden!
Bir anne, bir kadın ve en önemlisi bir insan olarak işittiklerim çok “korkutuyor” beni…
Güzel ve güneşli bir dünyaya uyanmak “hayal” gibi geliyor kulağa şu an ama hala umudum var!
Ama daha fazla yazasım yok!
Hem de hiç…
İyi haberler duymak ve güzel bir güne uyanmak dileğiyle...
Aynı endişeyi bende yaşıyorum..Böyle giderse bizim ruh sağlığımızıda bozacak bu pislik insanlar..Ufacık canlar,perişan olan anne yürekleri ne biliymm...İçim acıyor benimde..sevgiler...
YanıtlaSil