Oldu da bitti MAŞALLAHHHHH..

Sünneti de atlattık çok şükür..
Hatta iyileşti bile Alper!
Neler oldu neler yaşandı derseniz; Alper yine bizi yanıltmadı derim size..

Eşim ile sünneti doktora mı yoksa sünnetçiye mi yaptırsak diye epey bir kafa yorduktan sonra hastanede lokal anestezi ile yaptırmaya karar vermiştik.
Salı günü 12:00 için randevu aldık üroloji uzmanından ve beklemeye koyulduk.
Bizdeki heyecan ve telaş Alper'de de vardı kuşkusuz.
Çocuk başına ne geleceğini bilmiyor sonuçta!
Hatta evden çıkarken "gitmesek mi anne yaa" bile dedi :(

Alper daha fazla stres olmasın diye tam vaktinde geldik hastaneye ve 5 dakikalık bekleme sürecinin ardından odaya aldılar bizi. Doktor ve hemşire neler olacağını anlattı ve anestezi için iğne yapıp 10 dakika daha beklettiler. 3 yerinden iğne yapıldığı için sadece iğne olurken "ayyyy" diye bir ses duyduk onun dışında çıtı bile çıkmadı Alper'in...

{Bu fotoğraftan 5 dakika önce Alper anestezi için iğne olmuştu. Rahatlığına maşallahhhh değil mi?}

Ameliyat önlüğünü giyip sünnet odasına girdiğinde bizde de heyecan tavan yaptı. 1-2 dakika sonra hastabakıcı gelip Alper'e söz verdiği için eşimi de çağırdı. Baba - Oğul içeride olunca ben daha bir rahatladım tabi. Aradan 15 - 20 dakika geçti baktım Alper yürüye yürüye "bu sünnet hiç de zor değilmiş anne" diyerek çıktı odadan. Doktor, hasta bakıcı ve hemşireler ne kadar akıllı çocuk maşalahhh dediler sürekli...

10 dakika daha bekleyip ayrıldık hastaneden. Eve geldikten sonra da pek ağrısı olmadı ama ilk çişini yapınca yaklaşık 1 saat sızlandı çocuk. Ağrı kesici şurup verip bolca üffff yapınca rahatladı biraz. Hatta bir ara "anne sünnet olmak zor değil de bu ağrı kötüymüş" dedi. 1 saatin sonunda ise tüm ağrıları kesildi. Gece de mışış mışıl uyudu..

Ertesi gün ise sargıları kendi kendine açılınca pansumana falan gerek kalmamış dedi doktor. Hiç bir sorun da yokmuş çok şükür...

Bunu da atlattık anlayacağınız. Zoru bitti. Hem de TEK damla bile gözyaşı dökmeden..

Şimdi sıra geldi en eğlenceli kısıma! Düğüne..