GİDERKEN...

Birbirleri ile çok iyi anlaşan bir çift…
İki iyi arkadaş…
7 yıl sonra evliliklerinde bir eksiklik olduğunun farkına varıyorlar.
Ve adam eşi tatildeyken eşyalarını toplayıp gidiyor.
Giderken de aşağıdaki notu yazıyor.

“Zor oldu ama gidiyorum. Hayallerine bir an önce kavuşman dileğiyle.”

Terk edilen kadının yakın arkadaşı da aşağıdaki cümleleri kuruyor.

Onu hâlâ sevgi ve saygıyla anıyoruz.
Bu işte böyle bir şey.
Galiba esas kazananlar gitmeyi becerebilenler.
Sessizce ve asilce...
Yasemin Kiremitçi

Bu nasıl bir çelişki anlamak zor geliyor bana…
Yaşanan hayatlar başkasına mı ait.
Yada aynı dünyalara ait değilmiyiz tam da bilemiyorum.
Sadece,
Gitmek bazen kalmaktan daha az acı verebilir.
Ve her giden mesut değildir.
Nedensiz gidişler ve geri dönüşler varken hayatımızda kalanlara acımak yada gidebilene alkış tutmak niye...

Ve, insanın kendini ait olduğunu zannettiği yer neresi ki...
Ben çözemedim de !