Pişmanlıklar...

Keşke diyenler,
Şimdi olsa böyle yapmazdım diye dövünenler,
Diline ve yüreğine söz dinletemeyenler,
Patavatsızlığı açık sözlülükle karıştıranlar,
Kalp kıranlar,
Kırdıkları kalpleri umursamayanlar,
Çok konuşmayı marifet sananlar,
Suçu daima karşı tarafta arayanlar,
Ve en kötüsü de yaptığının farkına bile varamayanlar.
Sürekli niye alındı, ne dedim ki ben diye düşünüp suçu kendinde bulamayanlar.
Kendini bilmezler o kadar çok ki şu hayatta!
Farkında olabilmek, farkına varabilmek bu kadar mı zor?
Her insan hata yapar ve yapmalı da.
Kelimeleri daha özenli seçmek,
İncitici cümlelerden kaçınmak bu kadar güç olmamalı!
Eğer etrafınızda kırdığınız insanlar varsa üzerinden günler, aylar hatta yıllar geçse bile duyduğunuz pişmanlığı dile getirin bence.
Dilin kemiği yoktur, olan oldu deyip yanlışın ardına saklanmayın.
Kırılan kalplerin tamiri imkânsız değildir.
Siz üzerinize düşeni yapın.
Hafifleyecek, huzura kavuşacaksınız.

Bazı cümleler insanı olduğu yerden, düştüğü çukurdan çıkartır, sendelediği yolda kendine getirirmiş.

Siz de deneyin, ne kaybedersiniz ki!