Aşksız evlerin ışığıdır floresan.
Bir kuruluk, bir çoraklık olur aşksız evlerde. Yemekleri bile lezzetsizdir. Yoksullukla hiç ilgisi yok bunun. Her şeyin çok görkemli ve eksiksiz göründüğü bir evde de aynı hisse kapılabilir insan. Ölüm hissidir o.
Evdeki anne babanın birbirini sevip sevmemesinden değil, evin yaşayan bir ev olup olmadığından bahsediyorum.
Objelerle başlayan, kurulan sofrayla ya da evde gezinen müzikle bütünlenen, misafir gelen dostlarla yapılan sohbetlerle ya da evdekilerin birbirleriyle ve hayatla kurdukları ilişkilerle kendini belli eden bir aşktan ve aşksızlıktan bahsediyorum.
Aşksız evlerden ayrılan kızlarla erkekler nerelere giderler? Bu soruya genelleme yaparak yanıt vermek zor. Yine de, ya aynı aşksızlığı taklit edip sürdürdükleri ya da o aşksızlıktan şahane bir aşk yarattıkları söylenebilir...
İclal Aydın
Senin adın bile geçmedi
Sayfa 112
{devam edecek}
Anne ve babamın evindede florasan vardı ama aşksızlıktan değil hem çok aydınlatsın hemde az elektrik faturası gelsin diye babamın anneme bir bakışı vardıki sanki gözlerinden fışkırırdı birbirlerini sevdikleri İclalalim Aydınıma katılamıyorum en azından bu konuda:))
YanıtlaSilaynı şeyleri bende 1 hafta önce yaşadım,anneme çok düşkünüm,memlekete gittiğinde sanki mutfak bizim mutfak değildi,ev boş ve sevimsiz geldi gözüme,sürekli boşluğunu doldurmak için nişanlımı çağırdım,gerçi en son gün onlada tartıştık 5 gündür konuşmuyoruz ama olsun,onsuzkende yaptığım hiç bişey zevk vermez oldu,meğersem yanımdaki insanlar beni ben yapmamı sağlıyorlarmıs,teşekkürler flame..
YanıtlaSilduygulandım ühühühü
bugün gidip sonunda aldım kitabı...
YanıtlaSileğer kendimi toparlarlayıp başlarsam ve dağılmadan bitirirsem kendime madalya vereceğim bu sefer :)
alevcimm aynı duyguları hissederim bende okumam gerek bu kitabı, beyz ışıklı evlere girmek bile istemem, altın gibidir sarı ışık, hastane gibidir beyaz ışık... sevenler de vardır mutlaka ama buz gibi soğuk sevimsiz kış gelmiş gibi hissettirmez mi insana ...
YanıtlaSilkatılmıyorum kesinlikle. 1 oda 1 salon minicik mutfağı olan banyosu WC si bir olan bi evde tam 20 yıl FLORASAN ışık altında yaşadık. mecburiyetten Babacığım memurdu lojmandaydık. çok mutluyduk herkes içiçeydi. kimin ne yaptığını herkes bilirdi. ağlıyormu gülüyormu uyuyormu hep beraber gülerdik hep beraber ağlardık. sonra tek tek evlendik. koskocaman bi evim oldu. 4 oda bi salon acayip şık döşenmiş herşey kusursuz. ama eşim bi odada bilgisayar başında ben bi odadada kitaplara gömülü çok az görüşerek 5 yıldır evliyiz. hala nasıl evli kalabildiğimize şaşıyorum. ruhsuz duygusuz bi ortamda ailemi olunur. kendimi hergün annemlerin evinde hissetmeye çalışıyorum. onlar taşındı ordan emekli olup ev aldılar. ama hiç bi ev o lojmanın tadını vermiyor. önemli olan eşya ışık 4 duvar değil. kiminlesin ve ne yaşadığın. Babacığım seni çok özlüyorum. Mekanın cennet olsun...
YanıtlaSilHerşeyden azıcık; sevgi dolu bir aile içinde büyümek bu devirde şans. Ne güzel sende şanslıymışsın. Aşkları bol olsun, artsın..
YanıtlaSilBernush; umarım nişanlınla sorunlar çözülmüştür. Annesiz ev bana da pek soğuk ve tatsız gelir. Katılıyorum sana..
Elçin; ben sana inanıyorummmm canımmm.. Başarırsınnn sen..
Gizem; oku bence de.. Benim mutfağım pek bir kocaman olduğu için sarı ışık aydınlatamadı. O yüzden değiştirdim. Onun dışında benim de tercihim hep sarı ışık..
Nesrincim merhaba.. Allah rahmet eylesin.. Mekanı cennet olsun babacığının.. Bu yazı benim bire bir fikirlerimi yansıtmıyor. Geçmişe duyduğun özlemi ne güzel yansıtmışsın. Benim için de ailemle yaşadığım zamanların, kahvaltı sofralarının yeri bir başkadır. Modern yaşam, bilgisayar, internet vs.. eşleri birbirinden uyzaklaştırıyor haklısın.. Yorumun için çok teşekkür ederim...
bende çok teşekkür ederim canım. bende zaten sana karşı yazmamıştım. Florasan ışığından çıktım yola içimden ne geldiyse yazdım. bana o evi anımsattı bir anda canlandı gözlerimde her nekadar bir yandan yaşlar pınar olduysada anımsamak bile mutluluk verdi. yorumumu yayınladığın için de çok çok teşekkür ederim.
YanıtlaSil