Alper Tatilde!!

Ahhhhh!
Bir bilseniz nasıl bir keder yüklü yüreğime…
Ayrılık acısı sardı tüm bedenimi!
Oğlum babaanneleri ile birlikte Didim’e yazlığa gitti Çarşamba sabahı..
İlk uzun ayrılığımız bu…
2 günden fazla hiç ayrılmamıştık daha önce…
Allah başka keder vermesin! O mutlu, tatilin tadını çıkarıyor ama insan yalnız ve eksik hissediyor işte kendini…
O gittiğinden beri dışarıdayız…
Karı – koca sudan çıkmış balığa döndük.
Bir gün Hamburger, ertesi gün lahmacun, sonra pizza falan direk fastfood’a vurduk kendimizi!
Cısssss…
Akşama ne yapsak, hadi sen plan yap, yok sen karar ver bu defa diye ufak flörtler de etmiyor değiliz ama yine de bir yere kadar tabi…

Oğlum karmaşadan, şehir yaşantısından uzak, doğa ile iç içe bir tatil yapıyor diye avutuyorum kendimi ama, aması var işte...

Özledimmmmm!
Sesini, kokusunu, tenini...
Bana sarılışı, teselli verişi, yanağıma kondurduğu buseler...
Sabır, ya sabır...